De Amerikaanse economie anno 2025 lijkt op een Jenga-spel: schijnbaar stabiel, maar toch steeds kwetsbaarder. Terwijl de totale groei en de hoogtepunten op de aandelenmarkten een beeld van welvaart schetsen, brengt een nadere inspectie structurele zwakheden aan het licht die een onverwachte neergang bedreigen. De basis wordt smaller en het risico op instorting neemt toe.
De scheuren in de kleine bedrijfssector
Kleine bedrijven – bedrijven met minder dan 500 werknemers – zijn een cruciale motor van de Amerikaanse economie, bieden werk aan 46% van de beroepsbevolking en verwerken een derde van alle geïmporteerde goederen. Ze zijn echter onevenredig zwaar getroffen door de recente economische druk, met name door de tarieven uit het Trump-tijdperk. Bij gebrek aan de middelen van grotere concurrenten hebben veel kleine bedrijven moeite gehad zich aan te passen, wat heeft geleid tot omzetdalingen die bijna drie keer zo groot zijn als die van grote bedrijven.
Dit heeft kleine bedrijven gedwongen banen te schrappen, waarbij de loongegevens uit de particuliere sector tussen april en september een verlies van 107.000 banen laten zien. Ondertussen blijven grote bedrijven uitbreiden, waardoor de kloof nog groter wordt.
De arbeidsmarkt: een groeiende zwakte
Naast kleine bedrijven ontstaan er ook bredere spanningen op de arbeidsmarkt. De federale overheid verwacht dit jaar 300.000 banenverlies, terwijl het aantal ontslagen in de particuliere sector in oktober het hoogste punt in 22 jaar bereikte. Deze trend beperkt zich niet tot bedrijven die het moeilijk hebben; zelfs winstgevende bedrijven bevriezen het aannemen en afslanken van personeel om de kosten te compenseren en te investeren in kunstmatige intelligentie.
Het gecombineerde effect is een vertragende arbeidsmarkt die een bedreiging vormt voor de consumentenbestedingen, de levensader van de economie.
De steeds groter wordende consumptiekloof
Ondanks de zorgwekkende signalen zijn de consumentenbestedingen veerkrachtig gebleven, gesteund door de rijkste huishoudens. Deze veerkracht is echter steeds meer afhankelijk van een krimpend deel van de bevolking. Huishoudens met lagere tot middeninkomens kampen met achterstallige betalingen en stagnerende uitgaven, terwijl de top 10% van de vermogensbeheer 87% van de bedrijfsaandelen in handen heeft.
Deze concentratie van rijkdom creëert een onstabiele basis, waar de economische groei afhankelijk is van een afnemend aantal spendeerders.
De technologiesector: de hoeksteen van de toren
Amerikaanse technologiebedrijven, vooral die welke zich richten op kunstmatige intelligentie, zijn de dominante kracht in de economie geworden. Hun investeringen in infrastructuur, die dit jaar alleen al meer dan 380 miljard dollar bedragen, hebben zelfs de persoonlijke consumptie overtroffen als aanjager van de bbp-groei.
Deze bedrijven vormen de belangrijkste steunpilaar van de Jenga-toren. Hun voortdurende uitgaven en winstgevendheid zijn essentieel voor het in stand houden van de illusie van stabiliteit.
De kwestie van duurzaamheid
De hamvraag is hoe lang dit kan duren. De dominantie van de technologiesector creëert een kwetsbaar evenwicht, waarbij de hele economie afhankelijk is van het aanhoudende succes van een handvol bedrijven. Elke vertraging van de AI-investeringen of een daling van de technologie-inkomsten kan een cascade-effect teweegbrengen, waardoor het hele systeem wordt gedestabiliseerd.
Optimisme en onzekerheid
Sommigen beweren dat belastingteruggaven volgend voorjaar en het matigen van de inflatie voor tijdelijke verlichting kunnen zorgen. Meta Platforms heeft bijvoorbeeld plannen aangekondigd om de komende drie jaar 600 miljard dollar te investeren in de Amerikaanse infrastructuur en banen.
Het is echter onwaarschijnlijk dat deze maatregelen de onderliggende structurele zwakheden zullen aanpakken. De economie blijft gevaarlijk afhankelijk van een beperkte steunbasis, waardoor zij kwetsbaar is voor onverwachte schokken.
Het eindresultaat
De Amerikaanse economie in 2025 is een spel met hoge inzet van Jenga. Terwijl de toren blijft staan, brokkelt de fundering af. Het risico op een ineenstorting groeit en de gevolgen kunnen ernstig zijn. De vraag is niet óf de toren zal vallen, maar wanneer
